ماهيچه سخت‌کوش

مدت‌ها پيش مردم فکر مي‌کردند که احساسات‌‌شان از قلب منشا مي‌گيرد، شايد به اين علت که قلب در هنگامي که شخص مي‌ترسد يا هيجان‌زده است، به تپش مي‌افتد. اکنون ما مي‌دانيم که عواطف از مغز ناشي مي‌شود و در اين مورد مغز به قلب مي‌گويد که سرعت ضربان‌ش را زياد کند. اما ببينيم قلب واقعا چه شکلي است و به چه کاري مشغول است؟
قلب شما در واقع يک عضله است. قلب کمي به سمت چپ در ميانه قفسه سينه شما قرار دارد و تقريبا به اندازه مشت بسته شماست. عضلات زيادي در نقاط گوناگون بدن شما قرار دارند، دربازو، ساق، پشت و... اما عضله قلب يک عضله خاص است و اين خاص‌بودن به علت کاري است که انجام مي‌دهد. قلب خون را به همه بدن مي‌فرستد. خون اکسيژن و مواد مغذي مورد نياز بدن را فراهم مي‌کند و مواد زايد را خارج مي‌کند. قلب شما مانند يک تلمبه است يا در واقع دو تلمبه درون يک تلمبه. طرف راست قلب خون را از بدن دريافت مي‌کند و به ريه‌ها مي‌فرستد و طرف چپ قلب برعکس خون را از ريه‌ها دريافت مي‌کند و به بدن تلمبه مي‌کند.
پيش از هر تپش، قلب شما با خون پر مي‌شود. بعد اين عضله براي تلمبه‌کردن خون منقبض مي‌شود. هنگامي که قلب منقبض مي‌شود، فشرده مي‌شود و خون جمع‌شده درون آن به بيرون رانده مي‌شود. قلب شما اين کار را شب و روز انجام مي‌دهد. چه کارگر سخت‌کوشي!
قلب از چهار حفره متفاوت پر از خون تشکيل شده است. دو تا از اين حفره‌ها که در بالاي قلب قرار دارند، دهليز ناميده مي‌شوند. دهليزها حفره‌هايي هستند که خون بازگشته از ريه‌ها و ساير نقاط بدن را دريافت مي‌کنند. قلب داراي يک دهليز چپ و يک دهليز راست است. دهليز چپ خون را از ريه‌ها و دهليز راست خون را از ساير نقاط بدن مي‌گيرد. دو حفره پايين قلب بطن ناميده مي‌شوند. قلب داراي يک بطن چپ و بک بطن راست است. کار آنها فرستادن خون به ريه‌ها و بقيه نقاط بدن است. در ميانه قلب بين دو بطن ديواره ضخيم عضلاني وجود دارد که به آن «سپتوم» ‌مي‌گويند. کار سپتوم جدا کردن طرف راست قلب از طرف چپ قلب است. دهليز‌‌ها و بطن‌ها مانند يک تيم با هم کار مي‌کنند- دهليز‌ها از خون پر مي‌شوند، بعد خون را به درون بطن‌ها مي‌فرستند. سپس بطن‌ها منقبض مي‌شوند و خون را از قلب خارج مي‌کنند. در حالي که بطن ها دارند منقبض مي‌شوند، دهليزها دوباره پر مي‌شوند و براي انقباض بعدي آماده مي‌شوند اما هنگامي که خون تلمبه مي‌شود، چگونه مي‌فهمد به کدام جهت برود؟ خون شما به چهار دريچه مخصوص متکي است. يک دريچه به چيزي اجازه عبور مي‌دهد و با بسته‌شدن آن را در همان‌ طرف نگه مي‌دارد، درست مثل گذشتن از يک در که پشت سر شما بسته مي‌شود و نمي‌گذارد شما به عقب بازگرديد. دو تا از اين دريچه‌هاي قلب دريچه ميترال و دريچه سه‌لتي نام دارند. اين دو دريچه مي‌‌گذارند خون از دهليزها به بطن‌ها جريان پيدا کنند.

هنگامي که براي چکاپ به نزد دکتر مي‌رويد، دکتر شما با استفاده از گوشي پزشکي به دقت به قلب شما گوش مي‌کند. يک قلب سالم در هر تپش صداي لاب – داب را ايجاد مي‌کند. اين صدا از بسته‌شدن دريچه‌ها بر روي خون درون قلب ايجاد مي‌شود. اولين صدا (لاب) هنگامي رخ مي‌دهد که دريچه‌هاي ميترال و سه‌لتي بسته مي‌شوند. صداي دوم (داب) پس از اينکه خون از قلب به بيرون رانده مي‌شود و دريچه‌هاي آئورتي و ريوي بسته مي‌شوند، رخ مي‌دهد.
هرچند قلب شما درون قفسه سينه شما قرار دارد، راه ساده‌اي براي بررسي کار آن از بيرون وجود دارد. اين راه ساده نبض شما است. شما مي‌توانيد نبض تان را در جاهايي که يک شريان بزرگ از زير پوست شما عبور مي‌کند، حس کنيد. دو مکان خوب براي لمس نبض شرياني در گردن و در سمت داخلي مچ، درست زير شست است. نبض را مي‌توانيد به صورت ضربه کوچکي زير پوست لمس کنيد. هر ضربه ناشي از انقباض يا فشرده‌شدن قلب شماست. با شمارش تعداد نبض در يک دقيقه مي‌توانيد تعداد ضربان‌هاي قلب را اندازه بگيريد. هنگامي که در حال استراحت هستيد احتمالا قلبتان بين 70 تا 100 بار ضربان خواهد داشت.
منبع:http://www.salamat.com
/ج